Γιατί να κάνει κανείς Χοροθεραπεία

Η έλλειψη της βιωματικής προσέγγισης μέσω του σώματος είναι ο  λόγος που οδηγεί συχνά τα άτομα στην Χοροθεραπεία, ακόμα και σε περιπτώσεις που ήδη ακολουθούν μορφές λεκτικής ψυχοθεραπείας. Το σώμα μας δεν είναι ένα απλό όχημα. Η ενεργοποίηση μελών του σώματός μας μέσω της κίνησης, ενεργοποιεί μέρη της ψυχής που είναι αδρανοποιημένα. Η αποσύνδεση από τον εαυτό μας, αποκαθίστανται μέσω της σύνδεσής μας με το σωματικό βίωμα και όχι μέσω των περιορισμών της γλώσσας.

Σε αντίθεση με την λεκτική Ψυχοθεραπεία που βασίζεται μόνο στο λόγο, η θεραπευτική προσέγγιση μέσα από την Τέχνη αναγνωρίζει τις καλλιτεχνικές διεργασίες και τους συνειρμούς σαν καθρέφτες των συναισθημάτων, της προσωπικότητας και των δυσκολιών του κάθε ανθρώπου. Αυτό συμβαίνει και με τη Χοροθεραπεία μέσω της κινητικής έκφρασης. Θεραπευτής και θεραπευόμενος δουλεύουν σε ένα προλεκτικό επίπεδο, σε ένα επίπεδο όπου ακόμα δεν υπήρχε ο λόγος.

Συχνά οι ενήλικες χρησιμοποιούν λέξεις για να εκλογικεύσουν τα συναισθήματά τους, κι έτσι αποξενώνονται από αυτά. Όταν όμως κάποιος εκφράζεται μέσα από τα δημιουργήματά του επιτυγχάνεται ένας αυθόρμητος τρόπος επικοινωνίας, τόσο αυτών που γνωρίζει, όσο και αυτών που δεν γνωρίζει και θέλει να μάθει για τον εαυτό του. Η τέχνη με αυτόν τον τρόπο αποτελεί τον καταλύτη, δηλαδή το βοηθητικό εργαλείο που ενισχύει τη δυνατότητα του ανθρώπου να εκφραστεί.