Η ψυχή θυμάται, το σώμα μιλά και ο νους παγώνει. Στιγμιότυπα της θεραπευτικής διαδικασίας. Αντικρίζοντας τα συντρίμμια του παρελθόντος αποφορτίζεται ψυχική ενέργεια και γίνεται χώρος μέσα μας για να ανυψωθεί το βλέμμα ψηλά, αρχικά με θλίψη, με απόγνωση. Κάπου εκεί μέσα φωλιάζει ωστόσο το φως, η λύτρωση. Αυτός είναι ο δρόμος προς την θεραπεία του τραύματος, η επίγνωση όσων χάσαμε και η αποκατάσταση του οικοδομήματος, του εαυτού μας, μέσα σε ένα υποστηρικτικό και ασφαλές περιβάλλον.